"بسم‏اللَّه‏الرّحمن‏الرّحیم‏
از خداوند متعال متضرعانه درخواست میکنیم که رفتار ما، گفتار ما و همه‏ى حرکات ما را با لطف و کرم خود، به آن چیزى که مورد رضاى اوست نزدیک‏تر کند.

اولاً، هفته‏ى دولت را به شما برادران و خواهران عزیز و همچنین به همه‏ى کارکنان فعال و کوشنده‏ى دولت در سطوح مختلف مدیریتى، تبریک عرض میکنیم؛ و یاد شهیدانى را که بحمداللَّه هفته‏ى دولت مزین به نام آنهاست، گرامى میداریم. این ذکر شهید رجایى و شهید باهنر - که این دو برادر عزیز، حقیقتاً مظهر علم و عمل بودند - در هفته‏ى دولت، یک امر مغتنمى است؛ یک چیز نمادین و باارزشى است. معنایش این است که ما - که مسئولین بخشهاى مختلف کشور هستیم - در رفتار عمومى خودمان، نگاهمان به همان ارزشهایى باشد که برجستگى شخصیت این دو عزیز، به خاطر آن ارزشهاست.

من لازم میدانم از همه‏ى کارکنان دولت - از شخص رئیس‏جمهور محترم، از شما وزراء و مسئولان عالى‏رتبه‏ى قوه‏ى مجریه و از همه‏ى مدیران شما در رده‏هاى مختلف - حقیقتاً قدردانى کنم؛ به خاطر اینکه تلاش میکنید، زحمت میکشید، دلسوزى میکنید و براى مردم کار میکنید. ان‏شاءاللَّه خداوند متعال هم به این کار شما برکت بدهد: هم اجر و ثواب اخروى و هم اجر و ثواب دنیوى؛ اجر و ثواب دنیوى هم، همان است که نتایج کار شما در زندگى مردم تجسم و تبلور پیدا کند، مردم آن را احساس کنند و در این فضاى خدمت، ان‏شاءاللَّه زندگى‏شان با خوشبختى همراه باشد.

به شما عزیزان هم بخصوص توصیه میکنم که از این توفیق خدمتى که در اختیار شما قرار گرفته، قدردانى کنید. این که انسان در جایگاهى قرار بگیرد که میتواند به مردم خدمت بکند و دست او باز است، خیلى قیمت دارد. این باز بودن دست انسان - در هر بخشى از بخشها - براى خدمت به ملت و خدمت به اهداف عالى ملت، خیلى چیز باارزشى است. ما قرنهاى متمادى در انجام دادن کارهایى که تشخیص میدادیم خوب است و دلمان میخواست انجام بدهیم، بسط ید نداشتیم. امروز شما این بسط ید را دارید؛ این را قدر بدانید، خداى متعال را شکر کنید، افزایش این توفیق را از خدا بخواهید، و بخواهید که خداى متعال به شما توفیق بدهد که بتوانید هر چه بیشتر به مردم خدمت کنید و از این بسط ید استفاده کنید.

خب، حالا خوشبختانه ماههاى مبارک هم هست. ما در روزهاى بسیار شریف ماه شعبان قرار داریم. در آینده‏ى نزدیک هم ماه مبارک رمضان مى‏آید که ماه ضیافت الهى است و سفره‏ى میهمانى معنوى الهى، گسترده است. از این میهمانى استفاده کنیم، ظرفیتهایمان را زیاد کنیم، توجهمان را به معنویات بیشتر کنیم؛ و این کمک خواهد کرد.

در مورد گزارشى هم که آقاى رئیس‏جمهور دادند - که گزارش بسیار خوبى بود - توصیه‏ام این است که این گزارشها منتشر بشود و صداوسیما عین همین بیانات ایشان را منتشر کند تا مردم و نخبگان بشنوند. بسیارى از چیزهایى که در زندگى ما اتفاق میافتد و واقعیت دارد، مردم درست در جریان آنها قرار نمیگیرند. درست است که ما ان‏شاءاللَّه براى خدا کار میکنیم و هدف عمده‏ى ما باید رضاى الهى باشد و ان‏شاءاللَّه هست؛ لیکن اطلاع مردم از این کارها بسیار کار لازم و مهمى است؛ این هم خودش هدفى است؛ من قبلها هم همیشه سفارش کرده‏ام، حالا هم سفارش میکنم.

چند خصوصیت ممتاز در این دولت وجود دارد که من لازم میدانم به این خصوصیات تصریح کنم؛ اگر چه بارها هم گفته شده، اما در عین حال خوب است که خود شما دوستان هم توجه داشته باشید که مایه‏ى امتیاز شما، اینهاست. نامها و عنوانها و جایگاهها و کرسیها به انسان تشخص نمیدهد؛ تشخص واقعى و شرف واقعى در معانى دیگرى است؛ همچنانى که در روایت داریم که «اشراف امّتى حملة القران و اصحاب اللّیل». اشرافیت در نظامهاى مادى معنایى دارد، ولى در نظام اسلامى اشرافیت معناى دیگرى دارد. آن کسانى که اصحاب‏اللیل‏اند - کسانى هستند که براى خدا در شب قیام میکنند - یا کار دشوار را براى مردم در شب انجام میدهند، یا آن کسانى که حملةالقرآن هستند و با قرآن انس دارند و با نور قرآن و هدایت قرآن حرکت میکنند، «اشراف» اینها هستند. کسانى که پول دارند، ثروت دارند و جایگاه اجتماعى دارند، آنها در منطق و در نظام ارزشى اسلامى «اشراف» محسوب نمیشوند.

امتیازات دولتمردان هم از همین قبیل است. یک چیزهایى هست که امتیازات واقعى است؛ باید به اینها توجه کرد. تذکر من در درجه‏ى اول براى خود شماست که بدانید اهمیت شما و تشخص شما به خاطر این خصوصیات است. بعد هم در فضاى عمومى جامعه معلوم بشود که اگر انسان از دولتى یا از مجموعه‏اى قدردانى و حمایت میکند، این نشانه‏ى چیست و اشاره‏ى به چیست و مسئله چیست در این میان. من سه‏تا خصوصیت را اینجا یادداشت کرده‏ام که ذکر میکنم.

یک خصوصیت این است که این دولت، واقعاً یک دولت کار است؛ دولت حرکت و اقدام است؛ انرژى و نشاطِ کار این دولت، یک امر برجسته است. الحمدللَّه شما از سال اول همین‏جور حرکت کردید، الان هم با این که سه سال از عمر این دولت گذشته، انسان احساس میکند که تحرک و نشاط و فعالیت و اقدام در این دولت محسوس است - یعنى کاهش پیدا نکرده؛ افت پیدا نکرده - این خیلى چیز باارزشى است. در خدمت به مردم جدیت وجود دارد. رفتن به شهرها، رفتن به شهرهاى کوچک، همه‏ى نقاط کشور را زیر پا گذاشتن و هیچ نقطه‏اى از کشور را از منظر خبرگى و کارشناسى دور قرار ندادن، اینها چیزهاى باارزشى است. این امتیاز اول است؛ در هر مجموعه‏اى این امتیاز وجود داشته باشد، جا دارد که انسان از آن قدردانى کند، به آن تصریح کند و امیدوار و مطمئن باشد که خداى متعال هم به آن مجموعه کمک خواهد کرد و ثواب خواهد داد.

خصوصیت و امتیاز دوم که در این دولت هست، شعار و گفتمان کلى این دولت است که منطبق بر شعار و گفتمان امام و منطبق بر شعارها و گفتمانهاى انقلاب است؛ این خیلى چیز باارزشى است. این را هیچکس نمى‏تواند ندیده بگیرد. هر دلبسته‏ى به انقلاب، این را قدر مى‏داند؛ هر کسى که پیشرفت کشور را با هدایت انقلاب و با کارگردانى انقلاب تصور مى‏کند، باید این را قدر بداند. عدالت‏خواهى در این دولت پررنگ شد. شعار عدالت‏خواهى به صورت جدى بر روحیه‏ى مسئولان، دولتمردان و برنامه‏ها، پرتو افکند. استکبارستیزى - که معناى ویژه‏ى انقلابى خودش را دارد - در این دولت تشخص و تمیّز پیدا کرد. معناى استکبارستیزى دشمنى کردن با دولتهاى دنیا نیست، معنایش دشمنى کردن با استکبار است. استکبار - از هر دولتى و از هر نظامى سر بزند - آفتِ براى بشریت است. البته امروز امریکا و صهیونیزم مظهر استکبارند؛ لیکن هر جا، هر کس، هر دولتى و هر مجموعه‏اى که نسبت به دیگران استکبار بورزند، آفتى در جامعه‏ى بشرى و در نظام زندگى انسان به وجود مى‏آورند. ستیزه‏ى با این حالت هم یک حالت مطلوب اسلامى است. این هم یکى از خصوصیات این مجموعه است که خوشبختانه برجسته است.

مسئله‏ى اعاده‏ى عزت ملى و ترک انفعال در مقابل سلطه و تجاوز و زیاده‏طلبى سیاستهاى دیگران و ترک شرمندگى در مقابل غرب و غربزدگى را هم انسان در این دولت احساس مى‏کند؛ عزت ملى و استقلال حقیقى و معنوى از اینجا حاصل میشود. استقلال به این نیست که انسان شعار استقلال بدهد یا حتى مثلاً در زمینه‏هاى اقتصادى هم به یک رشد بالایى دست پیدا کند؛ نه، استقلال این است که یک ملت به هویت خود و به عزت خود معتقد و براى او اهمیت قائل باشد، براى حفظ او تلاش و کار کند و در مقابل متعرضین و مستهزئین، شرمنده‏ى اظهارات و جایگاه خود نباشد.

ما متأسفانه در برخى از اوقات گذشته، میدیدیم که بعضى از کسانى که مرتبط با مسئولین بودند یا حتى خودشان مسئول یک بخشى بودند، کأنّه از گفتمان انقلاب در مقابل دیگران شرمنده‏اند و خجالت میکشند که حقایق انقلاب را بر زبان جارى کنند یا آنها را پیگیرى کنند یا به آنها اهمیت بدهند! این براى یک جامعه خیلى بلاى بزرگى است؛ این را شما ندارید.

یکى از مظاهر دفاع از عزت هم همین مسئله‏ى انرژى هسته‏اى است. مسئله‏ى انرژى هسته‏اى، براى ما فقط این نبود که ما میخواستیم یک فناورى داشته باشیم، دیگران میخواستند ما نداشته باشیم؛ این فقط بخشى از قضیه است. بخش دیگر قضیه این بود که قدرتهاى گوناگون، پُررو، متجاوز، زورگو و دنباله‏ها و اقمار بى‏ارزش آنها، میخواستند حرف خودشان را در این زمینه بر ملت ایران تحمیل کنند. خب، ملت ایران، دولتِ شما و شخص رئیس‏جمهور، در مقابل این زورگویى و این تحمیل و این افزون‏طلبى ایستادید؛ خداى متعال هم کمک کرد؛ پیش رفتید. اینها آن بخشها و اجزاء گفتمان عمومى این دولت است که براى من اهمیت دارد.

روند غرب‏باورى و غرب‏زدگى را که متأسفانه داشت در بدنه‏ى مجموعه‏هاى دولتى نفوذ میکرد، متوقف کردید؛ این چیز مهمى است. حالا یک عده‏اى در جامعه، ممکن است به هر دلیلى شیفته‏ى یک تمدنى یا یک کشورى باشند؛ اما این وقتى به بدنه‏ى مدیران انقلاب و مجموعه‏هاى انقلاب نفوذ میکند، چیز خیلى خطرناکى مى‏شود. این دیده میشد؛ خب، جلویش گرفته شد.

گرایش‏هاى سکولاریستى - که متأسفانه باز داشت در بدنه‏ى مجموعه‏ى مدیران کشور نفوذ مى‏کرد - جلویش گرفته شد. نظام انقلابى، بر مبناى دین و بر مبناى اسلام و بر مبناى قرآن شکل گرفته و به همین دلیل از حمایت میلیونى این ملت برخوردار شده و جانهایشان را کف دستشان گرفته‏اند و جوانهایشان را به میدانهاى خطر فرستاده‏اند؛ آن وقت مسئولان یک چنین نظامى دم از مفاهیم سکولاریستى بزنند؟! «یکى بر سر شاخ و بن میبرید»؛ یعنى خودشان بنشینند و بنا کنند بنِ این‏مبنا و قاعده را کلنگ زدن! خیلى چیز خطرناکى بود. خب، الحمدللَّه اینها جلویش گرفته شد.

یا جرأت در ایجاد تحول؛ حالت روحى این دولت این است که براى تحول‏آفرینى جرأت دارد و اقدام مى‏کند. نمى‏خواهم بگویم همه‏ى این اقدامها صددرصد درست است؛ نه، ممکن است یک جایى هم اشتباه باشد؛ اما نفس اینکه انسان حالت دلیرى در مقابل مشکلات داشته باشد و تصمیم بگیرد که براى رفع مشکلات اقدام بکند، چیز باارزشى است که این خوشبختانه هست.

جرأت در مقابله‏ى با فساد. مقابله‏ى با فساد خیلى کار سختى است. یک وقتى بنده گفتم که این اژدهاى هفت سرِ فساد را به این آسانى نمیشود قلع و قمع کرد؛ خیلى کار سختى است. نه اینکه حالا بگویم قلع و قمع شده؛ نخیر، الان هم قلع و قمع نشده؛ لیکن جرأت مقابله‏ى با آن هست. خب، وقتى که اجزاء مجموعه، خودشان آلوده‏ى به فساد نباشند، طبعاً جرأتشان بیشتر است. بسیارى از مجموعه‏هاى قبلى هم حقیقتاً پاکیزه بودند - یعنى آلودگى نداشتند - اما بالاخره جرأت در مقابله‏ى با فساد یک امتیازى است که در شما هست.

روحیه‏ى تهاجم در مقابله‏ى با زورگویان بین‏المللى. یک وقت هست که زورگویان بین‏المللى مى‏آیند و میگویند که آقا شما فلان کار را کرده‏اید و ما رفع و رجوع مى‏کنیم و نه واللَّه، نه باللَّه...؛ ولى یک وقت هست که تهاجمش، تهاجم زورگویانه است؛ بهترین دفاع در چنین مواقعى هجوم است. زورگویان بین‏المللى، نقاط ضعف زیادى دارند: جنایت میکنند، فساد میکنند، به حقوق بشر تجاوز میکنند، به حقوق ملتها تعدى میکنند، انسانها را لگدمال میکنند و همه‏ى کارهاى زشت را انجام میدهند؛ آخر هم طلبگار همه‏اند! خب، نقاط ضعفشان، با حالت تهاجمى و با حالت طلبگارى، گفته و بیان بشود. اینجور نیست که ما براى تهاجمات سیاسى بین‏المللى، بخواهیم پاسخ پیدا کنیم. یک وقتى از بنده - سالهاى اوایل - میپرسیدند که آقا، شما در مقابل این حرف چه جوابى دارید؟ میگفتم ما جواب نداریم؛ ما ادعا داریم و مدعى اینها هستیم؛ در قضیه‏ى زن مدعى هستیم؛ در قضیه‏ى حقوق بشر مدعى هستیم؛ در قضایاى حقوق اساسى انسانها مدعى هستیم. ما مدعى اینها هستیم؛ ما در مقام پاسخگویى نیستیم. چرا باید سوال بکنند تا کسى مجبور باشد پاسخ بدهد؟ آنها بى‏جا میکنند سؤال و ادعا میکنند. این روحیه، روحیه‏ى خوبى است؛ روحیه‏ى انقلاب این است؛ این است که حقیقت را روشن و درخشان میکند.

گفتمان عمومى دولت اینهاست؛ به طور خلاصه: زنده‏کردن و بازسازى برخى خصوصیات جوهرى انقلاب و منطق امام؛ و مقابله‏ى با کسانى که میخواستند این ارزشها و این مفاهیم اساسى را منسوخ کنند، یا از بین ببرند، یا ادعا میکردند که منسوخ شده و از بین رفته؛ این چیز باارزشى است. این خصوصیت دوم و امتیاز دومى است که در این دولت هست.

امتیاز سوم هم روحیه‏ى مردمى و خاکى این دولت است؛ این هم خیلى باارزش است؛ این را قدر بدانید. شما امتیازتان به تشخص ظاهرى و شکل و قیافه نیست؛ امتیازتان به همین است که خودتان را با مردم هم‏سطح کنید، به شکل مردم و در میان مردم باشید، با مردم تماس بگیرید، با آنها انس پیدا کنید، از آنها بشنوید. این امتیاز بزرگى است و در شما هست؛ آن را حفظ کنید و نگه دارید.